Van Puente de la Reina naar Los Arcos 42 km

6 juni 2015 - Los Arcos, Spanje

Vanmorgen hebben we ons voorgenomen 40 km te fietsen. Het is zo warm en met fikse klimmen erbij is dat erg vermoeiend. Het is ook fijn om vroeg ergens aan te komen, je wasje te doen en nog wat rond te slenteren in de stad. 's Morgens konden we echter niet zo snel weg, onze fietsen stonden nog achter de poort die nog afgelsoten was en zo ook de fietsen van drie Italianen en niemand aanwezig van het complex. Uiteindelijk samen met de heren onze fietsen een trapje op geduwd en door het complex naar buiten gemanoevreerd. Een van de drie heren wilde ons maar al te graag helpen, de machoman. Wel lief, die andere twee bleven zitten waar ze zaten en verroerde zich niet. Later heeft hij ook nog een foto van ons beide gemaakt als we door de stadpoort aan komen fietsen en hij heeft voor zichzelf nog een foto gemaakt van ons waarop ook te zien was dat wij voor bekendheid voor het Cenacolo fietste. Een uur later moesten we stoppen vanwege een wielerronde en daar stonden twee van de drie Italianen. Onze behulpzame man waren ze kwijt, tenmisnte dat denken we want deze heren spraken geen Engels en waren ook niet zo spraakzaam naar ons toe.We zagen ze druk telefoneren en op een gegeven moment weer verder fietsen?? Ons voornemen om 40 km te fietsen  is goed uitgekomen, het waren er 42, maar we  waren in de plaats waar we heen wilde. Toch was het nog even spannend of we daar konden overnachten, er was al veel volgeboekt en de eigenaar van de auberge waar we hoopte nog plaats te hebben was niet aanwezig. Toch maar gewacht, hopende dat we echt niet verder hoefde te fietsen, want dan moesten we nog 17 km met klimmen van 12% en daar hadden we echt geen zin meer in. Na een half uur wachten kwam de eigenaar weer terug en gaf het verlossende ja-woord, er was nog plaats voor ons in de herberg. 's Avonds een heerlijk pelgrimsmenu gegeten, dat is hier echt zo geweldig in Spanje. Op de meeste plaatsen kun je voor 10 euro een pelgrimsmenu krijgen waarbij je een keuze kunt maken uit dire voorgerechten, drie hoofdgeredchten en drie desserts en tot nu toe hebben we hier al verschillende keren gebruik van gemaakt en het was heerlijk. De wijn is inclusief. We moesten voor 22.00 uur weer terug zijn in de auberge, dus we lagen weer op tijd in ons bed.

Foto’s

5 Reacties

  1. Will:
    7 juni 2015
    Jullie verhalen lijken wel steeds enthousiaster te worden, ondanks het moeilijke terrein met veel flinke cols. Jullie doen
    het toch maar. En dan de mooie contacten. Fantastisch, ga zo door, het kan niet meer stuk. Ik geniet er van.
    Will/Hintham
  2. Els van Kessel:
    8 juni 2015
    Dag Greet en Francien,
    ik heb tot nu toe al jullie enthousiaste en leuke verhalen over de pelgrims/fiets-tocht gevolgd.fantastisch om te lezen waar jullie langs gaan en hoeveel aardige mensen jullie ontmoeten. Maar ook zoveel mensen die toch het hoe en waarom willen weten en dat is geweldig. Veel succes nog en geniet ervan! Groetjes Els (van tante Sientje;-)
  3. Fam Nolte@Oss:
    8 juni 2015
    Hoi Greet en Francien,
    Gezien het groeiende aantal reacties lijken er steeds meer mensen op de hoogte te zijn van jullie tocht, in deze zware dagen in de bergen ongetwijfeld ook een bron van inspiratie.
    Zet ook een het liedje van Billy Ocean op ("when the going gets tough the tough gets going")

    Denk dat er over een paar weken twee afgetrainde dames terug komen naar Nederland!!

    Dames,
    Nog veel fiets plezier en houd vol!!!!!

    Groetjes van Toon , Gerry, Nick en Myrna
  4. Gemma:
    8 juni 2015
    Hi Greet en Francien,
    Nu kan ik nooit meer kijken naar de colles tijdens de tour de france zonder aan jullie te denken! Ik weet eigenlijk niet of die tour erg overdreven wordt, of dat jullie zulke bikkels zijn!!! Ik ga uit van het laatste!! Wat een prestatie! Fijn dat Spanje en de mooie natuur zo veel meer vreugde geeft. Hoop dat dat opweegt tegen die stijle klimmen! Go Girls GO!!
  5. Erna:
    9 juni 2015
    Dames het komt helemaal goed! Sterke fietskuiten gekweekt nu. Heel leuk om jullie verhaal te lezen. Voor ons hebben jullie de gele trui al wijd en breed verdient!