Van Bonnes naar Courpiac 85 km

Wat zijn we verwend vanmorgen. De eigenaar had voor ons een heerlijk ontbijtje klaarstaan bij hem in de huiskamer. Een gebakken eitje, eigengemaakte confiture, lekkere kaas, koffie en jus d' orange, Zo lief van deze man, echt een schat is het. Hij heeft heel goed voor ons gezorgd. We kunnen er weer tegen, lekker uitgerust, goed gegeten, op pad maar weer. Na 100 meter fietste we al de Dordogne in. Wat is het genieten van Frankrijk, prachtig land, onderweg verveel je je geen moment. Zo fietst je in de bossen en staan er volop varens, even later zijn er weer volop wijngaarden. Vaak worden we begeleid door vogelgezang of krekelgezang. Op een gegeven moment dachten we zo een donkere steeg in te moeten fietsen. Het was in een bocht en het pad leek pikkedonker. Daar aangekomen bleek het een rij bomen te zijn die naar elkaar toe was gegroeid waardoor je het gevoel kreeg door een lange boog te fietsen. Schitterend!  Ook passeren we af en toe enorme vijvers met heel veel brulkikkers, jeetje wat een geluid maken die. In Minzac staat er een groentekraam langs de weg waar we even stoppen om wat inkopen te doen. We zien dat er ook een bakker bij is waar je buiten kunt zitten en lekker koffie of thee kunt drinken. Daar maken we meteen gebruik van. Even later komen Joke en Koen aangefietst die meteen even aansluiten bij ons. Even weer gezellig bijgekletst, altijd leuk om elkaars ervaringen te delen. En Koen is een geweldige verteller die alles brengt met heel veel humor. Meteen maar even foto's genomen van elkaar omdat wij natuurlijk nooit samen op de foto staan en Joke en Koen ook niet. Verder maar weer, naar St. Emilion. Daar aangekomen even door de stad gewandeld, even wat gedronken en toen weer verder gefietst. Het is er zo toeristisch en ontzettend druk. Zijn we niet meer gewend haha. We hebben besloten te gaan slapen in Courpiac bij een oude molen en wie komen we daar weer tegen? Hanneke en Theo! Ook met hun weer bijgepraat en samen gegeten. Daarbij hebben we wel een flater geslagen. In de eetkamer stonden voor 6 personen borden, bestek en glazen klaar en aangezien wij samen wilde eten hebben we daar gebruik van gemaakt. We hadden ons eigen eten bij. Toen we lekker zaten te eten kwamen de man en vrouw des huizes met hun visite naar de eetkamer om met z'n zessen te gaan eten. Oh jee, zitten wij daar met z'n vieren te eten. Dat was nu net niet de bedoeling. Gelukkig zagen zij de humor er wel van in en wij, wij zijn gauw naar buiten gevlucht met onze kaasjes en stokbrood en hebben daar verder gegeten. Het was een heerlijke avond.